Niedawny raport CIPD (The Chartered Institute of Personnel and Development) wskazuje, że 77% organizacji z powodzeniem korzysta z technologii uczenia się, a 69% z nich wprowadza innowacje w tym zakresie. Na tej podstawie można stwierdzić, że pandemia przyspieszyła wdrażanie technologii cyfrowych nawet o 3-4 lata. W naszej codzienności nastąpił wzrost liczby płatności zbliżeniowych, zautomatyzowanych zakupów i rozrywki online. Inne opcje takie, jak testowanie i systemy śledzenia, doprowadziły do jeszcze szybszego rozwoju rozwiązań cyfrowych.
Jednym z kluczowych obszarów tej transformacji jest cyfrowe uczenie się. Wymóg dostosowania się do otoczenia i zwinności w cyfrowym uczeniu się musi być kontynuowany w odpowiednim tempie i odzwierciedlać dzisiejszy świat, który możemy określić, jako VUCA. ,VUCA jest akronimem po raz pierwszy zastosowanym w 1987 roku w odniesieniu do teorii przywództwa Warrena Bennisa i Burta Nanusa, w celu opisania lub refleksji nad zmiennością, niepewnością, złożonością i niejednoznacznością ogólnych warunków i sytuacji).
Czy pozostajemy na dobrej drodze w takim świecie? W Impact wierzymy, że istnieją cztery ważne perspektywy, które pomogą w projektowaniu cyfrowych technologii uczenia się w środowisku VUCA.
1. Nauka to praca — organizacje powinny się stać miejscem, gdzie uczenie się jest normą
Skończył się czas, kiedy traktujemy oddzielnie pozyskanie wiedzy do pracy i proces efektywnego uczenia się. Dzisiaj kluczowym staje się podejście, w którym bezpośrednio i natychmiastowo wykorzystujemy naszą nową wiedzę. Oznacza to, przełamanie granicy między poznawaniem pracy a faktycznym jej wykonywaniem.
Dzisiaj praca standaryzowana, w której wydajność i zgodność są kluczowymi czynnikami sukcesu, jest szybko zastępowana przez pracę niestandaryzowaną, wyłaniającą się, warunkową. Jest to swoiste przejście od organizowania pracy do kierowania talentami twórczymi. Jest to odwrót hierarchii do sieci, gdzie uczenie się jest konstruowane społecznie, testowane i stosowane poprzez siatkę relacji między ludźmi i współpracy. Istotą ważną dla programów rozwojowych jest to, że to właśnie w tym kontekście musimy wdrożyć technologie cyfrowe, które będą wspierać proces integracji i łączenia nauki z pracą.
2. Niech prowadzi nas nauka, a nie moda
Specjaliści L&D i HR stają przed wyzwaniem podejmowania strategicznych decyzji dotyczących inwestycji w technologię, w szybko zmieniającym się otoczeniu. Pogląd Impact od zawsze jest taki, że nie wolno nam kierować się narzędziami, technikami czy modą. Zamiast tego powinniśmy się kierować potrzebą ciągłego uczenia się. Oznacza to, że powinniśmy używać technologii do doświadczeń edukacyjnych, które są kluczowe dla pracy. Technologie i edukacja powinny być realizowane w zakresie zadań, które pracownicy wykonują teraz i będą musieli wykonywać w przyszłości.
3. Kontekst nie treść — zadbaj o transfer wiedzy
Bez wątpienia żyjemy w czasach niestabilności i niejednoznaczności. Problemy, których doświadczamy sprawiają, że szukamy wiedzy ukrytej, od której stajemy się zależni. Jasne, że większość informacji możemy znaleźć w internecie. Ale czy umiemy efektywnie wykorzystać tę wiedzę? Tworzymy biblioteki treści edukacyjnych, szereg kanałów dostępu do wiedzy. Jednocześnie nie rozwiązujemy kluczowej kwestii transferu uczenia się – możliwości zastosowania uczenia się do kontekstu. Kontekst to natura pracy, natura ucznia. Ważny jest kontekst społeczny lub relacyjny, w którym oba te elementy istnieją.
4. Nauka jest procesem a nie dostępem do platformy
Jednym z wniosków ostatniego raportu CIPD było to, że organizacje, które przyjęły bardziej zaawansowane podejście do uczenia się, faktycznie zwiększyły swoje chęci do nauki. Technologie cyfrowe nie zmieniły sposobu, w jaki ludzie się uczą. Proces ten odnosi się człowieka. Udostępnianie dodatkowych narzędzi, które mają pomóc w nauce, nie sprawi, że ten proces będzie efektywny. Każdy proces uczenia się musi być starannie i celowo zaprojektowany. Przypomnijmy sobie o roli pedagogiki, teorii i praktyki uczenia się oraz wysokiej jakości projektowania. Edukacja powinna obejmować procesy uczenia się. Im trudniejsza wiedza jest do zdobycia, tym bardziej zaawansowany musi być proces uczenia się.
Impact to wielokrotnie nagradzani eksperci w dziedzinie wirtualnej facylitacji z ponad 40-letnim doświadczeniem we wspieraniu globalnych organizacji w zakresie zmian. W 2021 roku 80% naszych globalnych rozwiązań zostało dostarczonych wirtualnie. Projektujemy niestandardowe rozwiązania, które mają być dostarczane na platformach technologicznych, takich jak Microsoft Teams, Slack, Zoom, Spatial Chat i Mural, a także za pośrednictwem naszych własnych platform immersyjnego oprogramowania – air™ i Inscape Rooms. Dowiedz się więcej tutaj.
Grahame Broadbelt jest globalnym dyrektorem ds. komunikacji oraz badań i rozwoju w Impact.